Cursus | Film als Filosofie

FILM ALS FILOSOFIE
'Even een filmpje pakken'. Wie doet het niet? Anders dan een goed boek of een muziekstuk associëren we film vaak met gemakkelijk amusement. Maar film biedt als kunstvorm zoveel meer; zelfs wanneer we geloven dat we kijken met het verstand op nul, trekken we conclusies over wat we zien en horen. We worden aan het denken gezet. 

AVOND 3 | 25-11 | VERWONDERING
De held die stiekem kijkt wat zich achter een verboden deur bevindt, spectaculaire stunts en minutenlange shots die je naar de wolken in de hemel laten turen: film beschikt over eindeloos veel mogelijkheden om de nieuwsgierigheid en verwondering van de toeschouwer te wekken. Films dagen je uit om op ontdekkingstocht te gaan in de levens van de personages, maar kunnen ook een uitnodiging zijn om je verwachtingen en kennis los te laten. Om je over te geven aan het onverwachte, en je te verwonderen over zowel het gewone als het ongewone. Wat zegt dit alles over onze drang om het onbekende te begrijpen? In deze bijeenkomst verkennen we waar filmscènes waar verwondering en nieuwsgierigheid elkaar raken, en waar verwondering misschien zelfs ongemakkelijk kan aanvoelen. Juist daar, betogen Sabine Winters en Kevin Toma, ligt de unieke kracht van film.

AVOND 4 | 09-12 | SLAAP
Slapen doen we (hopelijk) allemaal, maar dat maakt de slaap niet minder raadselachtig. Iedere nacht opnieuw glippen we zonder het bewust te beseffen naar dromenland, wat van slaap een even alledaags als ongrijpbaar fenomeen maakt. Daarom is het des te fascinerender om te onderzoeken hoe films omgaan met slaap, en hoe ze deel hebben aan de geschiedenis van het denken over slaap. Al vanaf de vroegste films wemelt de cinema van de slapende, halfwakkere, dromende en slaapwandelende personages; van scènes waarin mensen in bed gaan liggen, wakker worden of juist de slaap niet kunnen vatten. Maar wordt er nou wel écht geslapen in films? En waarom proberen sommige films hun publiek in slaap te wiegen?